مقایسه روش آزمون ثبات کلی و مینیموم‌سازی نرم L1 در شبکه‌های میکروژئودزی

برای محاسبه جابه‌جایی در شبکه‌های میکروژئودزی کشف نقاط پایدار و ناپایدار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، چرا که در این شبکه‌ها، کشف نادرست نقاط پایدار و ناپایدار به‌صورت نقص داده ظاهر می‌شود و جابه‌جایی‌های محاسبه شده را زیرسؤال می‌برد. به منظور کشف نقاط پایدار و ناپایدار عموماً از دو روش مهم زیر استفاده می‌شود: الف- آزمون ثبات کلی درشبکه‌های میکروژئودزی ب- مینیموم‌سازی نرم L1 بردار جابه‌جایی هدف این مقاله مقایسه دو روش فوق و بیان مزیت‌ها و معایب این دو روش نسبت به هم است که در ادامه شرح دو روش و نتایج حاصل از مقایسه آنها آورده شده است. نتایج نشان می‌دهد که به‌طور کلی، استفاده از روش مینیموم‌سازی نرم L1 بردار جابه‌جایی در مقایسه با روش دیگر نتایج قابل قبولی دارد.